Medytacja Advaita III: Nie ma przestrzeni, nie ma czasu i nie ma Stworzenia (en Polaco)
Reseña del libro "Medytacja Advaita III: Nie ma przestrzeni, nie ma czasu i nie ma Stworzenia (en Polaco)"
Kiedy umysl jest odwrócony, osiąga się samoświadomośc, a wewnątrz samoświadomości jest wszechobecnośc i wszechmoc. Kiedy to się dzieje, zdajemy sobie sprawę, że wszystko jest projekcją naszego wlasnego umyslu. Że wszystko jest Bytem, przez caly czas, że wszystko, co się kontempluje jest Bytem i że jest się Tym.W ramach tego wewnętrznego zjawiska mentalnej projekcji odkrywamy, że pojęcia grzechu, zbawienia i kary są jedynie iluzorycznymi pojęciami, które wywolują skutki tak dlugo, jak dlugo ktoś w nie wierzy. Cale stworzenie jest tylko gigantyczną projekcją wlasnego uniwersalnego umyslu, gdzie czas i przestrzeń zależą od substancji mentalnej. Koncepcje Kosmicznej Inteligencji, Boskiego Planu, ewolucji, to wszystko wierzenia, projekcje, utrzymywane przez umysl. Nawet Bóg, którego postrzegamy jako oddzielonego od nas samych, jako wyizolowaną silę transcendentną do naszego "ja", jest mentalną prekoncepcją, jeszcze jednym przekonaniem w ramach dwoistości umyslu, iluzoryczną projekcją. Prawdziwy Bóg jest Bytem, którym się jest, który jest identyczny z sobą samym, który jest tym, co jest przez caly czas, który jest niezrodzony, niezmienny, wszechobecny, wszechwiedzący, który nigdy nie przestaje byc; od którego nie jesteśmy oddzieleni nawet na chwilę.
