Zulaimar non logrou que ningunha das suas amigas lle prestase o seu avo. Enton, dando un novo uso aos obxectos que tiña o seu arredor, decidiu construir un. O seu invento non funcionou a primeira mais, ao final, foi quen de facer realidade o seu soño. Non todas as crianzas poden gozar da presenza dun avo preto co que compartir xogos, apertas, experiencias... Iso e o que lle aconteceu a Zulaimar mais, lonxe de amedrentarse, a pequena desta historia bota man do seu enxeño e transforma a ausencia en terreo fertil de onde xorden a creacion e a dozura. O escritor Juan Carlos Mendez Guedez mergullanos nunha emocionante e doce historia que nos fai lembrar a importancia da capacidade creativa que permite xerar ideas novas, experimentar e buscar alternativas ante situacions desfavorables. E ao non ter a marabillosa figura dun avo comprende que diante da soidade sempre lle quedara a forza da imaxinacion e o soño. A ilustradora alema Elsa Klever recolle esta idea de carencia apuntada polo autor. Non en van vemos na cuberta unha cadeira baleira; mais, enseguida introducenos nunha colorida proposta plastica onde unha chea de personaxes permitennos seguir as peripecias da pequena protagonista, que nos transmite o seu optimismo: queria que se puidera seguir a historia de Zulaimar e, ao tempo, descubrir novos detalles en cada paxina."