Podería considerarse como unha pequena epopea na que o protagonista se enfronta a bastantes impedimentos, pero sempre sae airoso. Eu son aquilo que se chama un solitario. Todo o que fago, fágoo só. E non pensedes que me molesta. Por riba de todas as cousas que me gusta facer, o que máis me gusta é gabear pola miña árbore. A miña árbore chámase Xigante.